"በወጣትነቴ በዕድሜዬ አፍላ ጀምበር
ተከታታይ ፊልሞች አዘወትር ነበር።"
ሁሉም ነገር ባለ ሁለት መልክ አለው። ፊልም ጥሩ ነው፤ ያስተምራል ያስደብራል። ፊልም መጥፎ ነው፤ ሱስ ይሆናል ያደነዝዛል ጊዜ ያሰዋል። the secret life of the american teenager ከሚል ፊልም እስከ game of thrones ቁጭ ብዬ አይቻለሁ። ብዙ ተደስቻለሁ፤ ብዙ ተናድጃለሁ። ከሰው ጋር እንዳወራ እንድተዋወቅ ምክንያት ሆኖኛል። በፊልም የተነሳ የተጣበሱ ሰዎች አቃለሁ። ታዲያ ጊዜ እየሄደ ሲመጣ፣ ፊልምም ብዙ ካየሁ በኋላ (ከሆነ ጊዜ በኋላ የሚሰሩ ፊልሞችን ይዘትና አላማቸውን እያስተዋልኩ ከመጣሁ በኋላ)፣ አንድን ነገር ለምን እንደማረገው ራሴን እጠይቃለሁና ቆም ብዬ ራሴን ጠየቅሁ።
ብዙ ከማየትም ተከታታይ ፊልሞችን ለምን እንደማያቸው እየበራልኝ መጥቶ ነበር። በተለይ ከ40 ደቂቃ እስከ 1 ሰዓት የሚቆይ ፊልም ... የትኛው ሰዓት ላይ እንደሚጦዝ፣ ለቀጣዩ ክፍል ልብ ሰቀላው የቱ ጋር እንደሚመቻች፣ የቱ ጋር ፊልሙ ቀዝቀዝ እንደሚል እንዲሁ ከማየት መገመቱን ተካንኩት። ታዲያ ለራሴ ነው። ስለዚህ ተከታታይ በቃኝ ከማለቴ በፊት፣ ፊልም የማየው ራሴ እየገመትኩ፣ ራሴ እየተዝናናው፣ ራሴ እያረምኩ ጊዜ ለመግደል መሆኑን ተረዳሁ።
