"በወጣትነቴ በዕድሜዬ አፍላ ጀምበር
ተከታታይ ፊልሞች አዘወትር ነበር።"
ሁሉም ነገር ባለ ሁለት መልክ አለው። ፊልም ጥሩ ነው፤ ያስተምራል ያስደብራል። ፊልም መጥፎ ነው፤ ሱስ ይሆናል ያደነዝዛል ጊዜ ያሰዋል። the secret life of the american teenager ከሚል ፊልም እስከ game of thrones ቁጭ ብዬ አይቻለሁ። ብዙ ተደስቻለሁ፤ ብዙ ተናድጃለሁ። ከሰው ጋር እንዳወራ እንድተዋወቅ ምክንያት ሆኖኛል። በፊልም የተነሳ የተጣበሱ ሰዎች አቃለሁ። ታዲያ ጊዜ እየሄደ ሲመጣ፣ ፊልምም ብዙ ካየሁ በኋላ (ከሆነ ጊዜ በኋላ የሚሰሩ ፊልሞችን ይዘትና አላማቸውን እያስተዋልኩ ከመጣሁ በኋላ)፣ አንድን ነገር ለምን እንደማረገው ራሴን እጠይቃለሁና ቆም ብዬ ራሴን ጠየቅሁ።
ብዙ ከማየትም ተከታታይ ፊልሞችን ለምን እንደማያቸው እየበራልኝ መጥቶ ነበር። በተለይ ከ40 ደቂቃ እስከ 1 ሰዓት የሚቆይ ፊልም ... የትኛው ሰዓት ላይ እንደሚጦዝ፣ ለቀጣዩ ክፍል ልብ ሰቀላው የቱ ጋር እንደሚመቻች፣ የቱ ጋር ፊልሙ ቀዝቀዝ እንደሚል እንዲሁ ከማየት መገመቱን ተካንኩት። ታዲያ ለራሴ ነው። ስለዚህ ተከታታይ በቃኝ ከማለቴ በፊት፣ ፊልም የማየው ራሴ እየገመትኩ፣ ራሴ እየተዝናናው፣ ራሴ እያረምኩ ጊዜ ለመግደል መሆኑን ተረዳሁ።
ይሄ በደንብ እንዲገባኝ ያረገው ፊልም ነው። ሲዝን አንድን ከላይ ባልኩት መልኩ አይቼ ከጨረስኩ በኋላ ሲዝን ሁለትን አንድ ሶስት ክፍል አየሁና መጃጃል ሲሆንብኝ ተውኩት። በሌላ አማርኛ ከዛ በኋላ ታሪኩ ወዴትም እንደማይወስደኝ ተረዳሁ ማለት ነው። ይህ ግን በህይወቴም ላይ ትልቅ አሻራ አስቀምጦ አለፈ። ስለ ተከታታይ ፊልሞች አጠቃላይ አሁናዊ ስሪት እንዳስብ ረዳኝ። ለምፈልጋት ጥቂት ነገር ብዬ የማልፈልገው ብዙ ነገር መጋት ልክ እንዳልሆነ ውስጤ ቆይቶ ነበር ከተረዳ። ተፈጥሯዊ ያልሆኑ ነገሮችን ማለማማጃ ሁነኛ ቦታ ፊልም መሆኑ ቁልጭ ብሎ ታይቶኛል። ዘመናዊነት ተራማጅነት በሚል መርዝ ተለውሶ የሚሰጠን ነገር መአት ነው።
... በአለማችን ላይ የሚከናወነው አብዛኛው ነገር፣ ውስጡ የስነ ልቦና ውጊያም እንዳለበት ግልፅ ነው፡፡ የቴሌቪዥን ጣቢያዎች ፕሮግራማቸው እንዲታይ ምን ማድረግ እንዳለባቸው ያውቃሉ፡፡ የሶሻል ሚዲያውም ባለቤቶች ደንበኞቻቸውን እንዴት መያዝ እ ንዳለባቸው አበጥረው ያውቃሉ፡፡ ድሮ በነአዕምሮ ጋዜጣ ዘመን እንደነበረው ጊዜ "እንትን የሚባለው ሳሙና ስለሚገማ እንዳትገዙ፣ የኛን ግን ግዙ" የሚል የዋህ ማስታወቂያ የሚነገርበት ዘመን አልፏል፡፡ አሁን ሁሉም ነገር ከሳይኮሎጂ ጋር የተያያዘ ነው።
ደራሲዎች እንዴት የአንባቢዎቻቸውን ቀልብ መያዝ እንዳለባቸው ያውቃሉ፡፡ የፊልም አዘጋጆችም፡፡ ተመልካች አልያም ተቀባዩ እንደ ሰው አለመታየት ከጀመረ ቆይቷል፡፡ የማያገናዝብ ሮቦት እየሆነ ነው፡፡ ፕሮግራም እንደተደረገው ነው የሚንቀሳቀሰው፡፡ መጀመሪያ ፊልም የሚያይበት ብዙ ምክንያት የነበረው ሰው በኋላ ቆይቶ ለምን ፊልም እንደሚያይ ራሱን የማይጠይቅ ተመልካች ሆኖ ራሱን ያገኘዋል፡፡ ከዛ ሄዶ ሄዶ ማን እንደሆነ ቢጠየቅ መልስ የሌለው ሰው ሆኖ ይ ቀራል፡፡ "ቀውጢ ፊልም ተመልካች፣ ፊልም አዋቂ" ማንነት ከሆነ ይሁንለት ብያለሁ፡፡ግን ነው? ጠይቀን እንለፍ፡፡ በዚ መሃል የተገኘ ተመልካች የተሰጠውን ሁሉ የሚጋት ሊሆን ይችላል። ይሄ አደጋ አለው። ሰው ቆም ብሎ እንዲጠይቅ ነው አሳቤ። በተለይ ልጅ እግሮች ፊልም አጀማመራቸው ከዘመኑ ጋር ስልሆነ ማርከሻው ስለሌላቸው የበለጠ ቆም ብለው እንዲያስቡ እመኛለሁ።
ላለፋት አራት አምስት አመታት ተከታታይ ፊልም ላይ አብዮታዊ እርምጃ ወስጄ ነበር፡፡ ከ10 የማይበልጡ መነሻቸውን እውነተኛ ታሪክ ያረጉ ሚኒ ሲሪየሶች ብቻ ነው ያየሁት፡፡ እሱም ሁለት ክፍል አይቼ ካልተመቸኝ አልቀጥልም፡፡ ያ ለራሴ ብዙ ጊዜ ሰቶኛል፡፡ ፊልም እያየሁ የምጃጃልበትን ጊዜ ከራሴ ጋር እንዳወራ ሆኖኛል።
በአብዛኛው ጊዜ ፊልም በብዛት የምናየው ልናሳካው የምንፈልገው የጠራ አላማ ሳይኖረን ሲቀር ነው ብዬ አስባለሁ፡፡ ትክክለኛ አላማ ሲኖረን ፊልም መዝናኛ፣ መማሪያ እንጂ ራሳችንን መደበቂያ አልያም ማጥፊያ አይደለም፡፡ በአላማችን ስንኖር ጊዜ ስለማይኖረን ፊልም እንመርጣለን፡፡ መጥፎ ጎኑ እኛ ላይ አይሰራም ማለት ነው፡፡ ስንቱን መሰላቹ netflix አስሮ ጠፍሮ ያስቀመጠው፡፡ netflix ይቁጠረው፡፡
እኛነታችንን እንዳናይ ከሚጋርደን ከተፈጥሮ ከሚለያየን ትሪክ ሁሉ መውጣት እንዴት ደስ እንደሚል ወጥቶ ያየው ነው የሚያውቀው፡፡ በነገራችን ላይ ይሄንን ፅሁፍ ደግሜ እንዳጋራው ያረገኝ ምክንያት አንድ በሃያዎች መጀመሪያ ላይ ያለ ልጅ እግር ጥያቄ ነው፡፡ ጥያቄውን በውስጥ ይዘን እንቀጥል፡፡ ፊልም ይዩ ግን ፊልም ማየት ግዴታ እንደሆነ ማሰቡ ላይ ቆም የሚሉ ሰዎች እንዲኖሩም አስቤ ነው።
ከላይ ስለፊልም ሳነሳ ስለፊልም ሳይኮሎጂ ነካ አድርጌ አይደል? ስለዚህ ሃሳቤን በትንሹ የሚያሳይ The 13 Rules for Creating a Prestige TV Drama የሚል ፅሁፍ ተጋበዙልኝ፡፡ ዌብሳይቱ አሁን ክፍት ነው። አንዳንዴ ግን በሰብስክሪፕሽን ስለሚያረጉት ከተዘጋ ብፒዲኤፍ የቀየርኩት ስላለ እሱን ሼር አረጋችኋለሁ። ፅሁፉ መነሻ የሚያረጋቸው ፊልሞች የሚከተሉት ናቸው፡፡ Breaking Bad, Dexter, Homeland, The Wire, The Sopranos, House of Cards, The Walking Dead, The Americans, Justified, Boardwalk Empire, Sons of Anarchy, True Blood, Lost, and Game of Thrones ያው ፊልም ተመልካች የሆነ ሰው በብዛት ያያቸው ፊልሞች ስለሆኑ ለምሳሌነት ከበቂ በላይ ናችው፡፡
ፅሁፉን ስናነበው ደግሞ ሁሉም ፊልም ላይ ከሞላ ጎደል ተመሳሳይ ነገሮች የምናይበት ምክንያት ይገለጥልናል ብዬ አስባለሁ፡፡ ሳይኮሎጂዋ የቱ ጋር እንደምትጠነሰስም ፍንጭ ይሆነናል፡፡ ማብራራቱ የአንባቢ ፈንታ ነው፡፡ለምሳሌ ፅሁፉ አንድ ተወዳጅ ፊልም የወሲብ ትዕይንቶች ይኖሩታል ይላል፡፡ ሳይኮሎጂው ያለው ተመልካቹ ስለወሲብ ባለው ውስዋስ ላይ ነው፡፡ በደንብ ብናስተውል ፊልም ሰሪዎቹ እንዴት እንደሚይዙን እንጂ፣ ለምን እንደሚይዙን ብዙም መጨነቅ እየተዉ ይመስለኛል፡፡ ይሄን የፈጠረው ጊዜ ነው፡፡ ድሮ ለማስተማር ለመልህክቱ አብዝተው የሚጨነቁበት ጊዜ እያለፈ ይመስለኛል። እስቲ ልጠይቅ? አንድ ተከታታይ ፊልም አይታችሁ ስጨርሱ፣ የሆነ ጎዶሎነት፣ ልክ ያልሆነ ስሜት ተሰምቷቹ አያውቅም? ራሳችሁንስ ለምን ብላችሁ ወቅሳቹት አታውቁም? እኔ ብዙ ጊዜ ተሰምቶኝ ያቃል፡፡ በሰውኛ ስሜቱ የጋራችን ይሆናል ብዬ ነው ጥያቄውን ያነሳሁት፡፡
በነገራችን ላይ ከላይ ያጋራሁት ፅሁፍ ለፊልም ሰሪዎች ጠቃሚ ይመስለኛል። ከኛ ሀገር ነባራዊ ሁኔታ ጋር ማመሳሰል የሰሪው ፋንታ ነው። እግረመንገዴንም ፊልም ይቁም እያልኩ እንዳልሆነ ተረዱልኝ ማለቴ ነው።
እናም ፊልም በፍቅር የምታዩ ሰዎች በፍቅር ማየታችሁን ቀጥሉ። ፊልም ማየት ያንገሸገሻቹ ሰዎች ደግሞ ስሜታችንን የሚጋራ ማግኘት የሚጠላ አይደለምና "እነሆኝ ይኸው የስሜታቹ ተጋሪ" እላችኋለሁ፡፡ ትላንት ተከታታይ ፊልም ማየትን እንደ ፅድቅ ስቆጥር የነበርኩ ሰው ዛሬ "ተከታታይ ፊልም ማየት በቃኝ" የሚል ፖስት ለመፃፍ በቃውም፡፡ እነሆ ጊዜ ጌታ እያስጋለበ እዚህ አድርሶናል፡፡ለዛሬ ይብቃን፡፡
