ሁለተኛ ቀን ያለ ቡና ተጠናቆ ሶስተኛው ቀን ሊጀምር ነው፡፡ ራስ ምታቱ ግን የሌለ ነው፡፡ በህይወቴ ከለር ያለው ራስ ምታት የገጠመኝ አሁን ይመስለኛል፡፡ ነጭ ራስ ምታት ታውቃላቹ? ነጭ ራስ ምታት ነው የያዘኝ፡፡ ጭንቅላቴን ለሁለት ከፍሎ በመዶሻ የሚደበድበኝ አካል ያለ እስኪመስለኝ ድረስ እንደዛ ነው የሚሰማኝ፡፡ አይኔን በሪፕሌይ፣ የምገልፀው የምከድነው ነው የሚመስለው፡፡ ራሱ ይዘጋና ራሱ ይገጠማል፡፡ የሆነ ብዥ ያለ ነጭ ነገር ይታየኛል፡፡ የጠጣሁት ውሃ የት እንደሚሄድ አልገባኝም እንጂ የሆነ ትልቅ ሮቶ ይሞላል፡፡ ብቸኛ መቋቋሚያዬ ውሃዬ ነው፡፡
እስከ 6 ቀን እንዲ በራስ ምታት የምታሽ ይመስለኛል፡፡ ምንም አይነት ማስታገሻ መዳኒት አልጠቀምም፡፡ ፔይኑ ለመንገዴ ጠቃሚ ስለሆነ ጥርሴን ነክሼ አጣጥመዋለሁ፡፡ የምተኛበት ሰአት ዝብርቅርቁ ወቷል፡፡ አንዴ ከሰአቴ በምለው ሰዓት እንደ ህፃን ልጅ ድብን አርጎ ወስዶኛል፡፡ አንዴ ደግሞ ብንን ብንን እያልኩ ተኝቻለሁ፡፡
አንድ ነገር ብቻ ከራሴ ጋር ተማምዬአለሁ፡፡ ለሚመጡት 21 ቀናት በምንም አይነት መልኩ ከራሴ ጋር ቁጭ ብዬ ስለ ቡና ጥቅምም ጉዳትም አልወያይም፡፡ ከዚ በፊት እንደምለው ልምድ ጠቃሚ ነገር ነው፡፡ ቡና በመጠጣቴ ውሥጥ ሁለት አይነት ሰው ገንብቻለሁ፡፡ ከቡና በፊት የነበረውና ከቡና በኋላ ያለው፡፡ 18 አመት የነገሰው ከቡና በኋላ የነበረው ነው፡፡ ስለዚህ ቡና ትቼ ዝቅ ባልኩ ሰአት ከሱ ጋር ተከራክሬም ተወያይቼም አላሸንፈውም፡፡ ትንሽ ቁጭ ብዬ "እውን ቡና ተቃሚ ነው ጎጂ?" እያልኩ ፊት ብሰጠው ራሴን የማገኘው ጀበና ስር ነው፡፡ ቡና እንደማያስፈልገኝ የመጨረሻውን ቡና የጠጣው ጊዜ ደምድሜያለሁ፡፡ የመጨረሻው እውነት እሱ ብቻ ነው፡፡ ውስጣችን እፈልገዋለሁ የሚለውን ካገኘ በኋላ የሚወስነው ውሳኔ ነው ንፁህ እውነቱ፡፡ ልክ ጠግበን ከጠጣን በኋላ ከዚህ በኋላ አልጠጣም እንደምንለው ነገር፡፡ ልክ ከሆነ አይነት ምርቃና በኋላ ከዚ በኋላ አልቅምም እንደምንለው ነገር፡፡ በማግስቱ ብንረሳውም ቅሉ እውነቱ ያለው እሱ ሰአት ላይ ነው፡፡ የውይይቱ ጊዜ እዛገ ተዘግተል፡፡ አሁን 2ዜው ዝምብሎ የመገገም ነው፡፡ ግግም ብሎ 6 ቀን፣ 14 ቀን 21 ቀን እያሉ መቁጠር ብቻ፡፡ ውይይት የለ ክርክር የለ ዝምብሎ ገግሞ በመዶሻም ይሁን በምንም እየተቀጠቀጡ ቀኑን ማሳለፍ፡፡
ከዛ በኋላ ከቡና በፊት የነበረው (ነፃው ሰው) አንገቱን ቀና ማድረግ ይጀምራል፡፡ ሱሰኛውም ድምፁ ዝቅ ማለት ይጀምራል፡፡ በአንድ ወር ውስጥ ደግሞ ድምፁ ይጠፋል፡፡ ያኔ ቁጭ ብዬ በነፃ አዕምሮዬ ለምን ቡና እንደማልጠጣ ራሴን በአዲስ መልኩ ፕሮግራም አደርገዋለሁ፡፡ እያንዳንዱን ቡና እጠጣበታለሁ ብዬ ራሴን ያሳመንኩበትን ነገር…. አንድ በአንድ፣ ይዘት በይዘት ከራሴ ጋር ተማምኜ ከውስጤ አስወግዳለሁ፡፡
ለምሳሌ በፊት ቡና ካልጠጣሁ የሆነ ነገር የምሆን የምሆን ይመስለኝ ነበር፡፡ አስፈሪ ነገር ብቻ ነበር የሚታሰበኝ፡፡ ይኸው ሁለት ቀን ምንም አልሆንኩም፡፡ ራስ ምታቱም ቋሚ እንዳልሆነ አውቃለሁ፡፡ ድካሙም ዝለቱም ቋሚ አይደለም፡፡ ስለዚህ "ቡና ካልጠጣው የሆነ ነገር እሆናለሁ" እያልኩ ቡና የምጠጣበት አንደኛው ምክንያቴ፣ እውነት ሳይሆን ብዥታ ነበር ማለት ነው፡፡ እንዲሁ ውስጤ የፈጠረው፡፡ አንዱ ይሄ ነው፡፡ በትክክለኛ እውነት ስለቀየርኩት ከዚ በኋላ ምክንያት መሆኑ አብቅቶለታል፡፡
ሁለተኛ ያለ ቡና መስመር መፃፍ የምችል አይመስለኝም ነበር፡፡ ይኧው ሳላውቀው ረዥም አብርቼ ፃፍኩ ማለት ነው፡፡ ፅሁፌ ይቆራረጥ አቆራረጥ አላውቅም፣ ያለ ቡና መፃፍ መቻሌ ግን እየታወቀኝ ነው፡፡ ይሄን እዚሁ እየፃፍኩ የበራልኝ እውነት ነው፡፡ እልልልልልል ብያለሁ፡፡ ሌሎችም ቡና የምጠጣባቸው ምክንያቶች ብዬ ያመንኳቸው እንጂ በእውን ያሉ አይደሉም፡፡ ስለዚህ ይሄን አንድ ባንድ እንድና፣ ራሴን ቡና ጠጥቶ የማያውቅ ሰው አርጌው ቁጭ እላለሁ፡፡ ለማየት ያብቃን ብቻ፡፡
እንደውም በስሱ ከውስጤ አሁን "እሪዮት እሳቱ!... 18 አመት የታሰርክበትን ሰንሰለት እየሰባበርከው እኮ ነው! ወደ ነፃይቱ ነፃ ስሜት እየተቀላቀልክም ነው፡፡ ጨፍር ጎበዝ ጨፍር ጀግና" የሚል ድምፅ እየተሰማኝ ነው፡፡ ሆኖም ለመጨፈር አሁን ጉልበት የለኝም፡፡ ሰብሰብ አድርጌ ሳምንት እጨፍራለሁ ብዬ ለራሴ ቃል ገብቻለሁ፡፡
ሌላው ይሄን የምፅፈው በግንባሬ ጫፍ ስክሪን ተደግፌ ነው፡፡ አንዳንድ ፊደሎች የሚሄዱ ሁሉ እየመሰለኝ ነው፡፡ "ኳ" የምትባል ሆሄማ ጥርሴን ከፍቼ ባልስቅም ካንጋሮ እየመሰለቺኝ፣ ውስጤን እያሳቀቺው ነው፡፡ "ኳ ኳ ኳ ኳ ኳ" ወደ ግራ በኩል የምትሮጥ ካንጋሮ አትመስልም?... "አታምርም ወይ እስቲ ከልብ እዩአት" አለ ዘፋኝ፡፡ ያም ሆነ ይህም ሆነ አሁን ጭንቅላቴን ካስደገፍኩበት ሳላቀው ራሴ መጨፈሩ ይቀጥላል፡፡ ትርጉም ያለው ህመም ታመምኩ ብዬ አልፈዋለሁ፡፡ እኔም ጉዜዬን መቀጠሌን አላቆምም፡፡
